ENTREVISTA A ADRIANSITO ESTÉVEZ (ESTEVO, HE´S YOUR MAN)

 "Lesionei un irlandés de 95 quilos"

O entrevistado desta entrada ten uns gustos especiais para o que é un estudante de filoloxía, por que? Porque lle gustan as tabernas con sabor popular, porque lle gusta a sidra, os pinchos, o viño e o kalimotxo, porque practica fútbol gaélico (aínda que non o fala) e porque desvelamos dúas cousas; éche neofalante e non lle gusta a cervexa.

Así pois, nunha tasca popular, das de bufandas futboleiras, viño da casa en botellas de wiskhy reutilizadas, menús do día, pinchos de chourizo caseiro fritido e pan da casa, amén de representates da lei, falamos co noso convidado de hoxe, tradutor da novela de John Fante "A irmandade da uva" (a ler malditos!).

Oe, é certo que es neogalegofalante?
Si, é certo, é certo.

E logo, que pasou?
Pois que me educaron en castelán.

Quen te educou en castelán?
A miña nai, o meu pai, as miñas avoas e os meus avós.

Pero por que?
Porque a eles os educaran en castelán.

Pero ti non es de Vilaboa?
Non, son de Pontevedra, de toda a vida.

Por que te chaman Estevo cando realmente te chamas Adrián?
Porque eramos moitos Adriáns na aula e creaba confusión, apelidándome Estévez pois pasei a Estevo, non había que darlle moitas voltas.

Pedazo de pincho de chourizo que nos poñen. Ghrasisas señora!
Señor pincho para tomar cunha boa sidra.

Agora o que quero é que me contes por que te metiches a escribir na Wikipedia sobre por exemplo, toponimia, por que a toponimía? Gústache cavar na terra?
O mundo da toponimia é fascinante, porque está cheo de nomes que veñen dende hai tempo e van quedar aí. A que se debe? A min interésame.

Estás de acordo coa frase dunha persoa, que non vou nomear, cando dixo o de "Elías Torres máis altas caeron"?
Esa frase dicíma miña nai cando xogabamos á "escoba".

Como se xoga á escoba?
Non o sabes? Pois cunha baralla española repartes tres cartas a cada xogador  en cada quenda, hai que sumar 15 puntos ata sumar o maior número de puntos. Entón cando eu ía gañando ela dicíame "torres máis altas caeron", en castelán claro, porque eu fun criado en castelán.

Por que os de Pontevedra non tedes acento cando falades en castelán?
Aí non che sei, estudo filoloxía pero ese tema non o toquei.

Que é iso de quereres separar as vogais do galego da súa orixe nas vogais gregas?
Non quero separalas, quero estudalas todas. Ti tamén deberías facelo, a Wiki é moi interesante.

Quería facer un artigo pero adiantáronseme, que podo facelo?
Aumentalo ou editalo.

Xa, pero non pagan.
Non, pero aprendes.

Á parte de todo iso, por que viaxas tanto?
É o único vicio que teño, á parte da sidra e os libros.

E as mulleres?
Tamén.

Xa vives na casa que estabas arranxando?
Si, xa vivo nela.

Pagas moito de contribución?
Boa pregunta, pagueina en novembro, pero todo xunto coa auga e o lixo. Non foi moito.

Tes horta?
Estamos con ela.

Que sementaches?
En xaneiro botei patacas e agora haberá que pensar en cousas de primavera, pementos, tomates...

Pensaches en millo?
Non, non teño tanto espazo. Pero anoto a idea.

Tes algún animaliño alí convivindo?
Hai un gato ás veces deitado no felpudo. E estouche preocupado porque esta semana chegou con feridas de guerra.

É macho?
É.

Fixeches algunha outra obra?
Dis obra de construír, non artística.

Si.
Pois non.

Como saíu o da tradución da uva esa?
"A irmandade da uva", era un libro que me fascinou, comecei a traducilo e cando saíu o proxecto editorial pois enviéillelo. Gustoulles e alá foi.

Pensas que foi un grande  paso na túa vida?
A nivel persoal si. É un libro que me gustou moito e fíxome moita ilusión velo en galego.

Cal é a persoa máis interesante que tes coñecido nos últimos cinco anos?
Non sei, non hai unha persoa así.

Se non tes problemas en sociabilizar, por que xogas ao fútbol gaélico?
Porque me gusta facer deporte, e ao ser un deporte minoritario podo estar na categoría máis alta. No fútbol de balon pé sempre estaba nas categorías máis baixas.

A ver, vas ir xogar a fútbol gaélico en Barcelona, pero hai diso alí?
Hai, hai, son todos irlandeses de erasmus.

E daranvos unha malleira.
Non, non. Hai pouco xogamos con eles na Estrada e lesoinei a un irlandés de 95 quilos.

Ía mamado. 
Non, aínda era cedo, eran as dez da mañá.

Facedes terceiro tempo?
Si, eu a sidras ou a viños.

Cal foi o peor resultado que tivestes?
O día da nosa estrea, perdemos contra o Estrela Vermella de Compostela na nosa estrea, 58 a 8.

Por último, dime algo. 
 Sería unha honra poder contar un chiste coma Cristina, pero non vai ser posible, graciñas.

ENTREVISTA A MONTSE DOPICO, XORNALISTA (CULTURAL)

"Non teño nada publicado nin o teño nun caixón"

O teu pai non será de Ferrol, non?
Pois non, pero é certo que o apelido é desa zona. Se miras no mapa que non sei se é da Xunta, está concentrado en Ferrol e no norte de Lugo. O meu pai é de San Miguel de Reinante.

Es licenciada en Xornalismo, Ciencias Políticas, Historia, Antropoloxía e Socioloxía. Aínda cres naquilo que dicían as vellas de: "Estudia neniña estudia"?
Non, hehehehehe. Se hai que estudar para ter un traballo como era o que che contaban daquela, pois non. Ti vai por letras se queres, pero se es a mellor da aula, vas ter traballo seguro. Mentira!! Non me arrepinto de ter estudado, a ver, non me arrepinto de nada, porque iso do arrepentimento é unha cousa moi cristiana e eu de cristiana non teño nada. Pero non me arrepinto das carreiras que estudei porque aprendín cousas e estudei porque me gustaba. Pero o discurso de estudar para ter un taballo de maior, nada de nada.

Pois se non es cristiana, esta semana non che é nada favorable.
A min non me afecta moito o que haxa na rúa. Eu fago o que fago sempre.

Sendo da Pontenova nunca conduciches unha das carrocetas que se fabricaban alí?
Meu avó fabricaba carrocetas. Era un dos donos da primeira fábrica de carrocetas que houbo na Pontenova. Despois o meu avó tiña un taller mecánico e sempre se adicou aos camións e ás carrocetas. Pero eu non conduzo nada, teño carné pero non conduzo nada.

Tes pensado facer oposicións?
Si. Eu sempre dixen que non sería funcionaria, que me adicaría ao xornalismo e todo sería moi bonito. Pero agora que levo máis de tres anos no paro, penso que presentarme a concursos públicos e preparar oposicións, vai ser a única opción de ter opcións laborais en condicións dignas. Ter varias carreiras pódeche dar puntos e logo tamén polo hábito que teño de estudar.

No teu magazine montsedopico.com, dis que o xornalismo está cambiando e temos que adaptarnos como podemos. Quen son os inadaptados?
 Os inadaptados son os que pensan que se poden manter as estruturas quese mantiveron ata o de agora. Pola miña experiencia vin que eran empresas relativamente grandes, cun monte de cargos intermedios con grandes salarios e moitas veces sen facer nada, iso non se debería facer. Quero dicir, polo que estamos vendo, o futuro non pasa por esas estruturas senón por estruturas máis pequenas sen seren xerárquicas e máis horizontais e máis viradas a Internet, a iso me refiro.

Entón para adaptarse chega cunha conexión a Internet?
Non, non chega con iso. Tampouco podes pensar na Internet coma unha panacea, non se pode ser coma antes.

Entón seriamos como o protra de Nightcrawler, un tipo que é ladrón de cobre, pero un día descubre o xornalismo freelance, adicándose a gravar crimes e sucesos con moito sangue, un deles o accidente, probocado por el, do seu competidor inmediato. Cres que é o futuro que nos queda, matarnos entre nós?
Hahahahaha, non creo. Eu penso que o xornalismo sempre foi un oficio moi competitivo, non creo que agora o sexa máis. Pero o mesmo que che dicía antes das estruturas pequenas, tamén pasa pola unión da base. Somos os xornalistas os que debemos levantar esas bases e non esperar que o fagan outros.

Teslle medo aos políticos?
Eles pasan de min e eu paso deles. Levo moito tempo facendo xornalismo cultural e teño entrevistado ao moi poucos políticos. Moitas veces porque non se deixaban, tamén é certo. Pero tampouco é o que me interesaba. Sobre cultura teñen ben pouco que dicir, non todos, pero en xeral si.

Non merece a pena preguntarlles?
Seguramente non teñan moito interese en saír no magazine, ao mellor a nivel local si.

Preséntaste como xornalista freelance, é a nova maneira de...
...que unha persoa está no paro. Si. A ver, quero pensar que hai freelances que poden gañar a vida como tal.

A ver, agora dime a verdade, moitas das persoas que entrevistas non existen.
Si, existen todas. Eu non tería capacidade de fantasear e crear unha entrevista ficticea. Gustaríame ter moita máis imaxinación. O que teño é unha vocación frustrada de ensaísta que sairá algún día.

Hai pouco estivo en Compostela o director finés Aki Kaurismäki. Foi unha oportuniade perdida ou tiveches medo del?
Non sabía que ía vir. Creo que os de Numax tampouco sabían que ía vir, creo que o convidaron, non contestou e apareceu de sorpresa. Eu ese día non fun, esperei a que abrisen ao público. De todas maneiras, vouno entrevistar, se me deixa.

Tes publicado poemarios ou narrativa?
Pois non, non teño feito publicado nin é que o teña gardado nun caixón.

Sabes que podes estar perdendo subvencións?
En fin, podería telas facendo outra cousa, pero escribindo, non sei.

De todos e todas as autoras que coñeces cal sería o ou a protagonista dunha traxedia?
Pregunta difícil. Dunha traxedia decimonónica, podería ser Caneiro.

Dunha comedia?
Elías Portela, que o entrevistei hai pouco.

E dunha spin-off?
Non sei.

Ti fixeras artes marciais, non?
Fixen algo de taekwondo e karate,  pero quedei nun nivel baixo.

Por último, di o que queiras.
Tíñache medo pero non fuches tan malo.

Perdo facultades.