"Eu era das que ían a clase"
Estimados e estimadas colegas, aquí unha entrevista a outro personaxe que se dixese todo canto sabe sobre persoas e persoeiros, acabaría enchendo os estantes da Cidade da Cultura usando pendrives de Terabites. Blanca, propietaria do Medusa, barcafé situado na zona vella de Santiago accedeu a falar con este blog logo de negociacións que deixarían tesos aos "desfacedores" da Guerra Fría.
-Neste día que veño de pagar o piso, a primeira pregunta que che quero facer é: por que lle chamaches Medusa?
Porque era o nome que tiña antes. Eu púxenlle A Medusa.
-Aclarado isto tan interesante, a pregunta seguinte é; por que colliches a un DJ como é Chapaev?
Home, polo seu CV. (sobran as explicacións do que pasou logo da resposta)
-E que tiña o CV dese home se se pode saber?
Era o que animaba todas as festas, traballou en moitos sitios, pinchou en moitos sitios e así dixen que con ese CV queríao na Medusa.
-En que sitios pinchou?
Non lembro o nome dos sitios que poñía.
-E a ti que che dixo para convencerte?
Simplemente me pareceu un bo chaval, ao mellor hoxe non penso así.
-Aquí tamén tes a un animador, camareiro e deseñador, Fran. Se tiveses que escoller entre un e outro nun momento crítico, cal sería o resultado?
Non escollería, son bos rapaces os dous.
-Canto tempo levas dirixindo A Medusa?
Pois entre catorce e dezaseis anos, porque como non miraba os papeis. Desde o 97 ou 99.
-Que cambios tes visto nestes anos na xente que pasa por aquí?
Antes abriamos pola mañá, cando o conservatorio estaba máis cheo, gustábame abrir pola mañá. De feito a señora que tiña este bar, que sempre foi un bar de mulleres, abría de luns a venres porque tiña o conservatorio e os xulgados. Cando eu cheguei o primeiro e segundo ano moi ben, pero logo abriron máis conservatorios, subiron as matrículas e logo foi todo dexenerando.
-E iso fixo que abrísedes pola tarde-noite.
Si, foron anos moi tolos. Pero a miña intención sempre foi que este fose un bar de día. Pero cando tes un negocio éche o que hai.
-Por que dis que eran uns anos moi tolos?
Porque saíase moito máis, o concello era máis permisivo e na cidade vella viviamos moita xente. Abríase ata as tantas, os planos de estudo eran outros, estudabas en febreiro, xuño e setembro, que conste que eu ía ás aulas. Agora a xente vai máis á clase.
-Home, digo eu que se un fillo teu asiste a aulas con este novo plano, supoño que che renderá máis.
Pois non o sei, nós rendiamos máis ou menos. Moitos colegas meus chegaron moi adiante e eu acabei, pero non sei se é mellor este plano de estudos. Hoxe a xente ten outras necesidades. Nós viñamos con bolsa de roupa e agora veñen con iPod, smartphone etc. Nós non tiñamos nin tele.
-Cal é o tipo de persoa máis estraña que ten pasado por aquí?
Non sei. Vén de todo tipo. O mellor é que este é o momento máis tranquilo do bar, logo a fin de semana é cando máis traballamos. Pero xente estraña, home algún guiri, pero non sei dicirche xente estraña. É bastante agradable traballar aquí. Pero tamén che digo que houbo outros anos nos que había máis perigo.
-E logo?
Porque eramos máis novos, tiñamos máis perigo, eramos máis atolondrados, eu era máis nova. Cando traballei noutros bares, os xoves eran terribles, teño visto arrincar billas do baño, estabas traballando e tiñas que botarlle o ollo ao material do bar.
-E agora?
E agora os xoves non existen.
-Que foi da iniciativa do Trivial en TV?
Pois agora Fran anda nas súas cousas e eu estou en avanzado estado de xestación e non teño gañas de quedar ata tarde os mércores.
-Cando tes pensado abandonar momentaneamente A Medusa?
En xullo, pero non sei cando retornarei. Virei botar un ollo de cando en cando porque vivo aqui ao pé e porque somos Fran e eu o bar.
-Volvendo á música, nun principio Chapaev poñía a música que lle saía da gana e de súpeto un día escoito temas que nin de lonxe, pensei que poría ese home. Que pasou?
Non o sei. Chapaev é todo un misterio. Nós diciámoslle: tes que ter un pouco de todo, non só a música que che gusta a ti e aos teus amigos para que veñan verte. Pero o certo é que Chapaev sufriu un cambio e tanto Fran coma min preguntámonos que pasaba con el. Nunca o soubemos. Se puidese poría máis pinchas e a radio, que antes poñíamos a radio.
-Agora viría a SGAE.
A SGAE e AGEDI queren cobrarme 140 euros ao mes. Por poñer música e por reproductores. Consultei con máis bares e din que non hai avogados que se poñan en temas contra a SGAE. Un bar como o noso deberíamos pagar como 20 ou 30 euros ao mes e non 140. Agora decidín enfrentarme. Así que desde aquí, se alguén controla temas SGAE, que contacte comigo, pero que conste que me gustaría defenderme soa.
Vendo o que me din os demais de: "Blanca, paga" a min paréceme un abuso.
-Entón estás pensando en facer máis concertos?
Non, monto concertos de maneira puntual. O último foi porque estabamos de aniversario.
-Por último, di o que queiras.
Que me encantaría seguir aquí máis anos, neste bar.
