"O tren que me leva pola beira do Rhin, me leva polo meu camín"
O progresivo deterioro de todopirolismo que sufría este blog, foi o motivo-causa-efecto de tardarmos tanto en aparecer outra volta. Porque na procura dun ser humano de sexo feminino que lle dese a réplica a tanto home con pelo no peito (o de pelo no peito é falar por falar por algúns), a busca dese ser humano feminino levou intensas e profundas negociacións con varias persoas.
Final e felizmente Alba Vinhas, autora, intérprete (de alemán), fotógrafa, profesora, tradutora de textos para a xa extinta Estaleiro Editora, viaxeira e sempre optimista, fainos a deferencia de poder contarmos coa súa presenza neste o seu-voso blog.
Quedan pendentes outras entrevistas anti-todopirolos, pero as negociacións están atrancadas, se alguén se ofrece será benvida. Of course.
Agora que estás en Leipzig, cóntame, quedan restos da Stasi por aí?
Ola. A resposta literal é que si, pero convenientemente etiquetados. Ou sexa: hai un museo da Stasi, que se chama Runde Ecke (algo así como recanto redondo, que a min me parece bastante contradictorio). E se un(ha) ten sido espiada, pode consultar aí os seus papeis. Eu ao museo aínda non fun. Cando se vive aquí a Stasi deixa de dar tanto morbo.
Os e as alemáns do Leste son máis pequenos que os do Oeste?
En calquera caso, son máis pequenos ca os do Norte. Que clase de pregunta é esta?
En Alemaña tamén hai subvencións governativas para editar poesía?
O meu editor de texto non recoñece a palabra governativas. Tal vez gubernamentais? Primeiro, hai que falar por rexións, que isto é un estado federal. A cultura institucional aquí en Saxonia é bastante unha merda. Leva gobernando a CDU dende que caeu o muro. Sempre o digo, porque nunca deixa de sorprenderme. Non sei se hai axudas para edición de poesía, pero sospeito que non. As axudas son máis para ópera e así. Hai unha editorial aquí en Leipzig de, sobre todo, poesía que se chama Wörtersee e que está moi ben. Falando de diñeiro público e literatura, o que si que hai son estudos universitarios -aquí a universidade é gratuita -de escritor/a. Leo na páxina web deles que o master consiste en escribir unha novela.
Non podo resistirme, cantos chistes sobre galegos tes oído nese país? E sobre españois?
Á primeira pregunta, cero. Á segunda pregunta, cero. O chistes en Alemaña adoitan ter que ver con imitar dialectos. E co dialecto que teñen aquí digamos que son un sitio máis obxecto que suxeito de burlas. Supoño tamén que hai culturas con máis sentido do humor que a alemá.
Conta un, o que che apeteza.
No semestre pasado estivemos vendo chistes en clase de consecutiva e simultánea. Os chistes eran en español en do nivel de “¿por qué los de lepe ponen whisky en las rotondas? (para mejorar la circulación). Había que buscar a maneira de que en alemán fixeran medio graza. Eu non o conseguín. Aínda foi sorte que non houbera polo medio chistes de galegos.
Ben, leo nos xornais de aquí que hai 500 anos regulamentouse a fabricación da cervexa alemana. Aí tamén fan como na Galiza, hai xente que fai cervexa caseira e logo a vende en botellas envoltas en xornais?
(sorriso) Lin na prensa que foi Merkel á celebración solemne do aniversario. Non sei que farán en Baviera ou Baden-Württemberg, pero aquí entre a rectitude alemá e o feito de teren tido una economía planificada durante 40 anos non axuda ás creacións cervexeiras na bañeira. Así que cervexa caseira pouca, pero hai unha fábrica de cervexa a dúas rúas da miña casa e ás veces patrocinan festas en pisos. De faceren cervexa caseira, non me imaxino moito a distribución, porque o típico bar tipo o mosquito co licor café ou o outro de san pedro cos queixos aquí non existen (snif)
Vasme pedir que elimine respostas a este blog como me fixo facer Alex Charlón?
De haber censura, será ao grande e pedireiche que borres TODA a entrevista, non dez segundos.
Escribiches letras para Ataque Escampe?
Non. Cando faciamos botellóns na casa de Miguel de Pelamios ás veces escribiamos cadáveres exquisitos e un ou algún deles acabou sendo canción. Pero entendo que iso non conta.
E para outro grupo?
De momento non, pero había molar.
Se formases unha banda a quen incluirías e a quen non?
Eu tería que ser a manager, e sería unha especie de banda de superstars galega. No escenario podería presentar as cancións e, se cadra, tocar o triángulo. Por que me fas tantas preguntas de música?
Escribirías letras contra alguén?
Pensei e escribin varias respostas a esta pregunta pero ningunha me acabou de satisfacer así que opto por non responder.
Tendo en conta o actual sistema de financiación autonómica, tes ganas de voltar?
O sistema de financiación autonómica non é o que máis me motiva a voltar. Isto faime pensar na AP9 (si, na AP9), e no que che conto na pregunta seguinte
Por último, di o que queiras
Unha das cousas que me dá un pouco de medo de Alemaña: ir nun coche a 150 pola estrada e que outros coches nos adianten. (Non conducía eu. Fora a Jena facer un exame. É divertido que Jena teña de alcume “cidade da luz”. Non é pola luz que hai, senón porque é sede da empresa de lentes Zeiss).
Outra cousa que me daba medo (alleo): ver cegos facendo rutas de escalada no rocódromo. E ser mellores ca min.
E por último, unha cousa que me vai dar medo: o Wave Gothik Treffen que vai haber aquí dentro de dúas semanas.
