jueves, 23 de diciembre de 2010

ENTREVISTA A CRIS G. PARGA

FALABRA DE CRIS


"Eu non sei contar chistes"
Cris G. Parga

Que fan Heidegger, Savater e Sánchez Dragó nunha illa deserta?
De que falarían?

Que farían?
(odio a moda esta de merda dos silencios, vou cobrar por eles) Falar de máis.

Falar de máis? E logo non se animarían a un "trenecito"?
Supoño que Dragó si, pero Savater non sei se o permitiría. Se tal habería unha persecución.

Pero se houbese un trenecido, quen sería o do medio?
hehehehehehehe...ningún, iso é como o chiste, non poden ir dous e caer o do medio. HIHIHI, non poden ir dous nun tren e caer o do medio.

En Non conciliados publicaches un artigo Re(x)istencia, con X. Ti es pasiva ou es activa?
Polo da resistencia? Pois as dúas cousas, non hai que escoller.

Eu dicía pola X, pero en fin.
hhihihihin non pois as dúas cousas hihihi

O 14 de abril de 2010 participaches nun congreso sobre filosofía e cinema, na Universidade de Salamanca.
Rebuscaches moito...

A ponencia titulábase Víctor Erice El sol del membrillo.
Si

Pensas que hai moita palla mental no cinema?
Si, si, pero hai moita palla mental no cinema, na literatura, no xornalismo...

Grazas. E na filosofía?
Na filosofía sobre todo.

E no cinema filosófico?
Non falaría de cinema filosófico, falaría de ensaio cinematográfico. A que lle chamas ti filosofía para falar de cinema filosófico? Aínda non teño claro o que é a filosofía, non hai unha definición única de filosofía como para entender o que é cinema filosófico. Calquera filme pode ser cinema filosófico. En calquera filme podes atopar unha parte filosófica.

Revolución, morte ou pementos do couto?
(risas e máis rísas e un silencioooo...)Home, a morte é necesario, non é para escoller, morrer imos morrer todos, e como a revolución se pode escoller pois a revolución. Os pementos do couto son contixentes, a revolución é necesaria. Os pementos poden existir ou non existir. A revolución é precisa, hai que buscala.

Pobres pementos.
Os pementos son xenéticos, están aí.

Como comezaría unha ponencia túa que se titule O Sol do Churrasco?
(SILENCIOS Y RESPUESTAS A LA GALLEGA ANTES DE LA RESPUESTA) (MÁIS SILENCIOS)Falaría sobre...o churrasco como metáfora de pensamento.

Un pensamento moi proteínico, non?
Claro, por suposto...non, sería moi material, pola carne, contundente. Hai que partir, das condicións materiais fundamentan o pensamento, precisamente falamos sobre unha ponencia sobre o churrasco, entón o churrasco...

Hai que fomentalo.
Hai que fomentalo, pero se falo do churrasco falaría como materia que condiciona o pensamento. Eu se falara do churrasco non falaría da comida en si, senón do que o churrasco propicia. Se estás comendo churrasco é que estás nunha sociedade que o pode permitir. "As condicións materias do churrasco" sería iso.

É dicir, cara o materialismo dialéctico polo churrasco nou pola dialéctica do churrasco?
Ambas as cousas.

Volvendo ao Re(x)istencia, existe a erótica do contrapoder?
Por suposto.

Por iso existen os perroflautas?
Non son nada eróticos os perroflautas.

Hai moitas chavalas que son perroflautas.
Pero eu non asocio contrapoder contra os perroflautas, nunca.

A ti ponche o contrapoder?
Si.

Nese mesmo texto citas a un autor que se chama Frederic Jameson, que di que a apatía cidadá é un dos trazos que distinguen ás sociedades democráticas que son pantallas do estado totalitario que vivimos hoxe en día. Ti como defines o estado actual, totalitario ou policial?
É que precisamente no texto falo diso. En teoría vivimos nunha democracia. Pero esas democracias o que fan é dar unha ilusiónn de liberdade. Non é totalitarismo ao seu uso tal como se entendían nos estalinistas, fascismo ou nazismo que é o que se entende vulgarmente com totalistarismo, pero o que as democracias occidentais tenden cara unha ilusión de liberdade. Aí está a policía para reprimir, hai unha liberdade para consumir pero para actuar estás restrinxido.

Cando colliches as palabras de Jameson, non tiñas medo que se riran del por ter un nome tan etílico?
Non, aínda lle dá máis valor e é un whisky moi bo.

Nese mesmo texto dise que os ideólogos do sistema teñen previstas as insurxencias. Hai moito guai bocazas ou moito quintacolumnista?
Bocazas hai moitos, pero penso que os quintacolumnistas serían personaxes moito máis respetables que os guais bocazas.

Pensas que hai moito máis guai bocazas?
Si, si.

O quintacolumnista é un contrapoder do contrapoder?
Si, pode ser unha boa definición.

Curso de especialización en Historia. Teoría de las humanidades y las ciencias sociales. Estabas como admitida e non como bolseira. Que chiste contaches para que non te collesen?
Supoño que lles podería contar o chiste fenomenolóxico por excelencia


Chiste fenomenolóxico



As cousas son o que parecen, o que nos parecen a cada un de nós.

Que fan xuntos nunha sauna Nietzsche e Stalin?
Afeitarse o bigote, ou refreghar mostachos, como queiras.

Volvendo ao cinema, fixeches algún cálculo estimado do consumo etílico dos teus colegas cinéfilos?
Non, nunca me gustaron moito as estatísticas.

Pero a que asustan?
Non, na sociedade galega na que vivo é bastante normal.

Pois imaxina que hai unha lei seca en Compostela...
Iso é algo impensable, en tal caso restrinxirían os lugares onde beber pero o outro é impensable.

E agora continúa este chiste: Van dous filósofos nunha moto...
É que iso non é un chiste ou é un chiste real que ten continuación? Non podo facer chistes, cóntoos pero xa veñen feitos.

Conta agora o chiste de verdade

Chiste de verdade

No hay comentarios:

Publicar un comentario