Entrevista a Emilio José

Entrevista a Emilio José





Que tes ti de ápeiron? (Queridos usuarios, dicionario, eu tamén o fixen)
Pero de que estamos falando? De min?

Si, de ti.
Pero como...

Ser, humano.
Non sei, como o vou saber? Se o soubese, non sería heheheheheheheheheheh....

Non serías?
Se o soubese non sería un ápeiron.

Pero ti es indefiníbel ou inabarcábel?
Eu? Home, como todo o mundo. Hai partes que non sei se son definíbeis ou abarcábeis, porque non sei cales son nin como son, pero as que son claro que sei se son definíbeis ou abarcábeis.

Moitos dos temas que compós son e amor con rupturas, desenganos borracheiras....
Borracheiras?!

Si, si, non me fodas a entrevista.
Ai, si xa sei.

...televisións de plasma. Dá para tanto a trangallada do amor?
(Pensa a resposta e bota un salaio) Eu non sei como no 2010 se están facendo cancións aínda, e eu fago cancións, iso para empezar. Xa non se trata do tema en si, senón do formato en si, non sei como dá para tanto o formato canción e o formato disco, aínda que me gusta moito, pero non sei como dá para tanto. E logo o do amor é a cuestión de que todo o mundo sabe de que falas, ao contrario de se falas da túa tía, ou un primo que vive en Pakistán. Entón o amor, xa o tema en si tanto ten como o enfoques, é algo ao que todo o mundo chega. Eu como ademais, escribo (rise), fago cancións situándome no ano sesenta, sesenta e pico ou noventa, pero nunca agora mesmo, como homenaxeando á xente que me gusta. Eles e elas cantaron moito sobre o amor, entón por iso canto sobre o amor, aínda que non só ao amor, pero en fin.

E o amor estache dando para vivir?
Economicamente seguro que non, economicamente quita.

O amor quita economicamente?
Claro, claro e logo espiritualmente non creo que dea para vivir o amor por si mesmo, senón os ir e vir, o desacougo do amor é o que dá para vivir. Non o amor en si, como idea, ou estar con alguén.



Os orgasmos téñenche inspirado cancións? Por que ti tes orgasmos, non?
Iso terías que comprobalo, non cho vou dicir. Pero se me teñen inspirado directamente, déixame pensar...non, directamente non. Marvin Gaye escribiu explicitamente sobre o sexo cara o final da súa carreira. A ver, o Let Get It On non é exactamente no seu final pero tampouco é moi explícito. Eu conto que igual no quinto disco faga un disco sobre o orgasmo, pero agora non. O que si puiden facer, foi algo relacionado, iso segurísimo, coas mulleres.

Sobre a figura feminina, segues cazando con corda?
(risas, risas, risas e máis risas, recuperamos o alento) O da corda só foi un día que había unha austríaca que estaba nun intercambio. Coincidiramos como dúas veces ou tres. Entón, un día que tiñamos unha cea de aulas pois dixemos: hoxe seguro que sae por aí e hai que cazala. Por iso saímos coa corda, para cazala e dicirlle: ola!

Pero segues usando o método actualmente?
Non, só foi ese día, e non chegamos a usalo porque non apareceu a muller en cuestión.

Cal é o método infalíbel para pillar segundo ti?
Non existe.

E escoitar as túas cancións?
Home hai unhas cancións coas que supoño que si. Pero creo que a miña música é máis ben de ruptura. Eu teño cancións de amor que realmente son de desamor. A música moitas veces mesmo é parva: Que feliz que son! Pero logo a letra e todo iso case sempre é depresiva, non é o Berlín de Lou Reed, non é: aaahhhggg. Case nunca hai nada feliz, de feito teño pensado facer algo optimista proximamente. Non sería boa idea intentar ligar con alguén coas miñas cancións, podes poñelo de escusa pero dicindo: como escoitei ao fulano este, xa sei o que non teño que facer para que ti e máis eu non esteamos ben. Entón, así pode que lle funcione.

En Adeus Feijoo, primeiro foi “Rosa Díez, paredón, paredón” e pasou o que pasou pexorativamente. Logo despois nunha entrevista dicías: “Ourense vai ser independente, é o que sei do futuro”. Baltar sería a raíña nai de Ourense?
Falas de Baltar pai, non? O caso é que a Baltar fillo non lle vexo nada de fillo e de Baltar menos aínda. Ben, de fillo si, seguramente. Baltar pai xa está maior, pero estou certo de que Baltar pai se tivese hoxe vinte anos menos dos que ten, que estivese nunha boa época, seguro que escoitaría con moita atención o asunto do estado de Ourense. Creo que non faría falla moito para que el se metese niso. Eu non o coñezo persoalmente, non son colega del, así que non teño nin idea, pero é unha sensación.




Ourense independente, e Quins que sería, un cantón federado ou un porto seco con polideportivo “Emilio José”?
Iso gustoume, o do polideportivo. Eu o que sei que Ourense será independente iso seguro. Se o mundo segue así e non veñen os musulmáns facernos persoas por fin, debaixo da súa árbore. O que xa nin sei nin vou buscar é como sería factíbel iso. Por que iso sería, ademais de que é bastante ditatorial pola miña parte dicir: “Hai un estado de Ourense, e vai ser unha república!!!, por que o digo eu”. Iso é unha tolada, que me poña a escribir sobre cousas concretas. Podo pensar por que pode pasar pero non como se vai facer.

Rosa Díaz non te denunciou aínda?
Non, nin o fará supoño. Leva as de perder (risas). Tal como está a cousa agora mesmo...como me denuncie nos xulgados de aquí, que sexa a vista en Ourense non sei eu (risas durante toda a resposta)

Falando en prata: “A ti te pone”?
Rosa Díez? (cara de sorpresa) Non, nada. A min políticas, xa dixera, que hai unha de Ciutadans que é moi guapa, pero que non sei o nome.

Logo de todos os méritos acumulados, pensas que Rosa Díez será unha boa presidenta da Xunta?
Deus, pero iso é como...pffffrrrrrffffff, como se Feijoo cambiase de sexo e se volvese máis chungo. E máis feo.

Feijoo por que se suicida en París e non desde a Cidade da Cultura?
Porque iso sería evidente, como se fose unha canción sobre o Papa que vén a Santiago e Al-Qaeda pon unha bomba na catedral, iso sería moi obvio. O de París, nin idea, non sei que une a Feijoo con París nin se estivo alí. É unha canción.

Cantarás para o Papa cando veña ao Xacobeo ou non estás bautizado?
Estou bautizado e confirmado, pero non cantarei para o Papa. Aínda que de todos os problemas que ten o mundo, o da Igrexa Católica non o vería como un problema cento por cento, radical. A min paréceme un problema nalgúns sentidos pero noutros non tanto. Por que hai cousas máis fortes e outras menos, pero o da Igrexa, á parte que xa hai xente ocupada en atacar a Igrexa, igual tamén eu me podería meter, pero a min o Papa...

Non che fixo nada.
Quero dicir que a min o Papa se el se suicida en París, tanto me ten, pero tampouco me molesta. Hai moitas cousas que poden ser peores.

E ao conselleiro de Cultura cantaríaslle algo ou esperas que te convide a Desván de los Monjes?
Ou en Toro, non dixo Toro? A cousa estraña xa foi o do Sonar, que toco en Barcelona pero en Coruña non. Lin, creo que foi nun comunicado da Xunta, “Sonar en Galicia e tamén haberá embaixadores da nosa cultura en Barcelona”. Non lembro, pero penso que era eu o único. Hai grupos que tocan nos dous sitios, pero eu, non estou certo, ao mellor lle pasa a algún máis, pero penso que son o único galego, que toca en Barcelona e non aquí. Ponte a pensar mal e ao mellor non mola que veña cantando a de Feijoo.
Se por min é, mañá, pensando en forma irreal, acabaríase a Xunta, a clase política e o sistema educativo. Pero sendo realistas, hai tres millos de galegos, é como funciona. Eu podo facer unha canción sobre un tema. Por exemplo, o de Rosa Díez paredón, era por Galicia Bilíngüe, non era pola política. Senón que era porque cando foran as autonómicas, ela vén a Vigo, con esa cara de vasca chunga que ten, de etarra reconvertida, solta: “es que os están imponiendo el gallego”. E eu pensei: “pero esta a que carallo vén?” Logo hai moitas cousas que son por motivos que me veñen á cabeza. Non é que pense en facer cancións sistematicamente. Sobre Roberto Varela e o Xacobeo, todo o mundo di que o está a levar moi mal. Como por exemplo, con cousas así: “No último quen veu? Bob Dylan. E este ano? Air e dous matados”. Máis alá é que tampouco Roberto Varela me chama moito a atención.